Fara á efnissvæði
09. desember 2022

Börn og foreldrar æfa karate

Forsvarsfólk Karatefélags Reykjavíkur er alltaf að leita leiða til að vekja áhuga fólks á greininni. Ein þeirra er að fá foreldra ungra iðkenda til að æfa á sama tíma og börnin í stað þess að sitja með hendur í skauti á bak við gler.

Karatefélag Reykjavíkur er elsta karatefélag landsins og fagnar 50 ára afmæli á næsta ári. Þetta er aðildarfélag Íþróttabandalags Reykjavíkur (ÍBR). Iðkendur eru um 140 og eru um 70% þeirra börn og ungmenni.

Félagið hefur undir beltinu bæði karatemann og karatekonu ársins. Karatefélag Reykjavíkur bryddaði upp á þeirri nýjung fyrir nokkrum árum að bjóða foreldrum að æfa greinina á sama tíma og börnin.  Þessi þjónusta hefur verið vinsæl, enda sniðug  leið til að virkja foreldra í hreyfingu á sama tíma  og börn þeirra, að sögn Gunnars Sigurðarsonar, formanns félagsins.

 

 

„Fimmtán manna hópur æfir í einum sal á  meðan börnin eru í hinum salnum. Þau æfa á sama tíma og gera sömu æfingar. Við gefum okkur oft ekki tíma til að hreyfa okkur en með  þessu er fólk hvatt til að nýta tímann í stað þess að sitja og horfa á símann sinn. Við erum  á besta útivistarsvæðinu í Reykjavík. Við hvetjum því alla foreldra til að nýta tímann í lauginni eða fara í göngu, þar sem Laugardalurinn hefur upp á fjölmargar frábærar gönguleiðir að bjóða,“ segir Gunnar, sem tók við formannsstöðunni í byrjun árs 2021 eftir að hafa æft karate síðastliðin 7–8 ár.

 

Alltaf á tánum

Gunnar segir karatefólk ætíð vera vakandi fyrir því að dreifa áhuganum á greininni. Ein þeirra leiða er að láta æfingagjöldin kallast á við frístundastyrk borgarinnar.

„Við stefnum á að hækka ekki æfingagjöld umfram frístundastyrkinn, því það er fullt af  fólki sem á ekki pening. Ef þú getur ekki borgað æfingagjöldin mætum við þeirri stöðu, við  förum ekki í harðar innheimtur. Iðkendur fá líka  ókeypis búning og þá vantar viðkomandi aldrei neitt. En auðvitað höfum við þröng fjárráð, því allur peningur sem kemur í kassann rennur beint inn í félagsstarfið. Þjálfararnir okkar eru heldur ekki launaðir, því við höfum einfaldlega ekki efni á því. Við reynum samt að koma til móts við þá með einum eða öðrum hætti. Þótt æfingagjöldin séu lág eru þau fastinn okkar. Síðan þurfum við auðvitað að eiga sjóð, því við erum í leiguhúsnæði. En þetta hefur samt alltaf gengið,“ segir Gunnar.

 

 

Gunnar segir ástæðu þess að hann hafi ákveðið að gefa kost á sér í formannsembættið þá að félagið hafi gefið honum meira en hann því.

„Það er mjög mikilvægt að foreldrar láti til  sín taka í starfi íþróttafélaga. Það á ekki að vera  fast í því að fáir sjái um allt. Við verðum að hafa  félagsþroskann í að láta okkur umhverfi barna okkar varða, ekki bara sitja og láta aðra alltaf sjá um hlutina. Þetta er ákveðinn ungmennafélagsandi. Fólk þarf að vilja leggja af mörkum. Formúlan byggir einmitt á þeim grunni. Um leið og fólk fann að ungmennafélagið var að gera eitthvað fyrir samfélagið og árangurinn varð sjáanlegur voru fleiri til í að leggja af  mörkum. Karatefélag Reykjavíkur er rekið af  ungmennafélagsandanum. Það er fullt af fólki  hér sem finnur sinn vettvang hjá okkur. En við  erum öðrum fremur ungmennafélag. Við mælum ekki árangur okkar í Íslandsmeistaratitlum, heldur í brosum barnanna sem æfa hjá okkur.  Þarna eru svo hamingjusamir krakkar. Ungu  iðkendurnir skila sér líka upp í unglingahópinn, því þar hættir enginn af óánægju. Hér eru allir bestu vinir og það sést á árangrinum,“ segir Gunnar að lokum.

 

Karatefélag Reykjavíkur í hnotskurn

 

Viðtalið við Gunnar er í Skinfaxa, tímariti UMFÍ. 

Að sjálfsögðu er hægt að lesa blaðið allt á umfi.is

Lesa tímarit UMFÍ